เมื่อก่อน… เพื่อนมีแฟน… ก็ไม่เข้าใจว่าสรรพนามที่เรียกกันทำไม… มันหวานขนาดนั้นที่รักคะ… ที่รักขา… เรียกกันได้ทุกวี่วันจนวันหนึ่งเมื่อมีเธอมาผูกพัน… จึงเข้าใจเพราะมีเธอ… เป็นความหมาย… ของคำว่ารักเป็นที่พิงพัก… ยามใจอ่อนล้า… และหวั่นไหวเป็นทุกความรู้สึก… เป็นส่วนเติมเต็ม… ของหัวใจคำว่า “ที่รัก”… จึงไม่อยากใช้กับใคร… ถ้าไม่ใช่… “เธอ”
วันจันทร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
mY Memory
เกี่ยวกับฉัน

- กระต่ายตื่นตูม
- เมจิกอิงลิชดอทคอม เป็นเว็บไซต์ สังคมออนไลน์ สำหรับคนที่สนใจ ใฝ่หาความรู้อยู่เสมอ สมาชิกสามารถศึกษาความรู้ ผ่านอีเลินนิ่งกวดวิชา โดยไม่ ต้องไปเดินทางเรียน เสริมนอกบ้าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น